Promocja książki Jadwigi Bauman „Nigdzie na ziemi. Powroty. Opowiadania”
23 marca 2011 odbyła się promocja książki Jadwigi Bauman "Wspomnienia Nigdzie na ziemi. Powroty. Opowiadania" połączona z dyskusją panelową.
Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN” i Wydawnictwo Officyna zorganizowały promocję książki
Janiny Bauman „Nigdzie na ziemi. Powroty. Opowiadania”Promocja miała miejsce 23 marca (środa) 2011 roku o godzinie 18:00 w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” ul. Grodzka 21
Promocji towarzyszyła dyskusja panelowa z udziałem: prof. Jadwigi Mizińskiej z Zakładu Socjologii Wiedzy (UMCS), prof. Moniki Adamczyk-Garbowskiej z Zakładu Kultury i Historii Żydów (UMCS), prof. Jana Hudzika z Zakładu Filozofii i Socjologii Polityki (UMCS).
Dyskusję prowadziła prof. Jadwiga Mizińska.
Wspomnienia Nigdzie na ziemi. Powroty. Opowiadania są swego rodzaju kontynuacją dziennika wojennego Zima o poranku, opisują trudne próby odnalezienia się w powojennej rzeczywistości osoby, której współczesna humanistyka nadałaby miano wygnańca.
Janina Bauman, wspomina Polskę powojenną: zaraz po zakończeniu wojny, kiedy podejmuje dalszą edukację, rozważanie wyjazdu do Palestyny, poznanie swego przyszłego męża Zygmunta Baumana, wspólne studia, swą wieloletnią pracę dla Filmu Polskiego, po Marzec 1968 roku, kiedy zmuszono Baumanów do porzucenia ojczyzny i ponownego poszukiwania tożsamości.
O powojennych latach (1945-1968) i kształtującym się wówczas moralnie relatywnym świecie Janina Bauman pisze z niezwykłą szczerością, wystrzegając się roli jedynie słusznie widzącego sprawy „ostatniego sprawiedliwego”.
Na książkę składają się (poza wspomnieniami) mikropowieść i opowiadania – wszystkie one wzajemnie się uzupełniają, a fikcyjne postaci stworzone przez Janinę Bauman przeglądają się w jej wspomnieniach.
Nigdzie na ziemi… wpisuje się w powracającą dyskusję o odpowiedzialności za Innego i tożsamości Polaków po Marcu '68. Nie jest jednak książką rozliczeniową, a raczej czymś znacznie ważniejszym: głosem-świadectwem człowieka, jego „małej” historii, którą w zawirowaniach XX wieku podzieliło tysiące innych.
Jadwiga Mizińska - absolwentka polonistyki i pedagogiki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, na którym obroniła doktorat i habilitację. Od czterech kadencji Prezes Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Członek Polskiego Towarzystwa Etycznego. Inicjatorka i współredaktorka serii wydawniczej "Lubelskie Odczyty Filozoficzne". Członek Kolegium Redakcyjnego, a następnie redaktor naczelna czasopisma Colloquia Communia. Uczestniczka seminarium "Filozofia Nauki" PAN. W swoim dorobku posiada ponad 200 artykułów, rozpraw naukowych i recenzji. Krąg zainteresowań: socjologia wiedzy, antropologia filozoficzna, filozofia kultury, etyka, filozofia literatury, filozofia pedagogiki.
Monika Adamczyk-Garbowska - literaturoznawca, zajmuje się literaturą amerykańską i porównawczą, w tym literaturą jidysz i polsko-żydowską, członek redakcji rocznika „Polin: Studies in Polish Jewry”; autorka około 250 publikacji naukowych, popularnonaukowych i przekładów; tłumaczka z języków angielskiego i jidysz; stypendystka Fulbrighta (1998/9) i American Council of Learned Societies (1988/9).
Jan Hudzik - profesor nauk humanistycznych. Dyscyplina naukowa: filozofia, specjalność: filozofia kultury, estetyka, nauka o polityce. Zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zagadnień z zakresu filozofii nowożytnej i współczesnej oraz socjologiczno-filozoficznych teorii kultury – sztuki, edukacji, polityki i komunikacji społecznej. Okazjonalnie zajmuje się także krytyką artystyczną (zob. np. jego opracowanie Simcha Nornberg, Księga ascezy i radości życia, Lublin 1999).