W obozie była ciężka robota, ciężko pracowaliśmy... do kamieni, do tego, do budowy dróg... brali nas tak jak tego. W Gross-Rosen było bardzo ciężko, bardzo ciężko. Ja nie wiem [jak sobie poradziłem]. Ja nie jadłem dużo, zawsze byłem tego, to mniej to [na mnie] wpływało. Jak ludzie byli głodni, to zawsze znaleźli jakąś trawę, coś... Nie wiem jak, nie wiem, naprawdę nie wiem jak sobie radziłem, że zawsze jakoś wyszło. [Te wspomnienia z obozu] wracają czasem, tak. Śni mi się coś i jestem tam, to jestem prawie zgubiony. Śni się, że gonią mnie, że biją, że stoimy przed nimi, że Niemcy stoją i biją... stale ci się coś zdaje, co widziałeś, co byłeś. Nie zawsze ty jesteś tam, ale ty widzisz to....