Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Teatr NN

Anna Zerynger

Anna Zerynger z domu Słonecka urodzona 1931 r. w Białej Podlaskiej jako drugie dziecko (starsza siostra Maria Halina) w rodzinie kupieckiej. W 1934 r., w wieku 36 lat zmarł jej ojciec. W tym czasie Słoneccy mieszkali na ul. Łomaskiej, gdzie prowadzili sklep kolonialny, w którym pani Anna pomagała od najmłodszych lat. Do momentu wybuchu wojny uczęszczała do szkoły podstawowej nr 3, później nr 5. Podczas wojny uczyła się w prowizorycznej szkole na ul. Witoroskiej, lekcje odbywały się również w stodole i w lesie. Rodzina została wysiedlona przez gestapo z ul. Łomaskiej i mieszkała najpierw na ul. Kolejowej, później na ul. Stacyjnej. Po wojnie powrócili na ul. Łomaską. Tam też matka reaktywowała sklep, który jednak po jakimś czasie musiała zamknąć z powodu nieprzychylności władz PRL-u do prywatnych przedsiębiorców. W 1944 r. ukończyła sześcioklasową szkołę podstawową i rozpoczęła naukę w gimnazjum, potem w szkole średniej. W 1950 r. wyjechała do Warszawy i podjęła pracę w Szpitalu Przemienienia Pańskiego, tam też uczyła się w Szkole Pielęgniarskiej nr 1. Podczas pobytu w Warszawie brała czynny udział w odbudowie stolicy. W 1954 r. Wyszła za mąż i rozpoczęła pracę w szpitalu w Białej Podlaskiej. Jej mąż Romuald Zerynger podczas wojny był kapralem w 30 Poleskiej Dywizji Piechoty AK. Z zawodu elektryk wysokich napięć, podjął pracę w przedsiębiorstwie remontowo-budowlanym. Anna Zerynger urodziła syna Marka i nadal pracowała jako pielęgniarka, następnie przez ponad 40 lat była pielęgniarką oddziałową w szpitalu w Białej Podlaskiej, zasiadała również w radzie nadzorczej Powszechnej Spółdzielni Spożywców „Społem”.