Józef Wiśniewski
Józef Wiśniewski urodził się w 1933 roku w Świętochłowicach na Górnym Śląsku. Dziadkowie ze strony ojca pochodzą z Inowrocławia, na Górny Śląsk przybyli pod koniec XIX wieku. W 1902 roku urodził się ojciec Józefa Wiśniewskiego – Stefan. W 1918 roku dziadek brał udział w I powstaniu śląskim, w 1920 w II powstaniu śląskim, a w 1921, wspólnie z synem – w III powstaniu śląskim. Brali udział m.in. w bitwie pod Górą Świętej Anny. Ojciec Józefa Wiśniewskiego pracował w hucie Zgoda w Świętochłowicach, matka zajmowała się domem i dziećmi. Poza pracą zawodową ojciec był zaangażowany w działalność Związku Sokolstwa Polskiego, był również trenerem gimnastyki sportowej. Po wybuchu II wojny światowej Stefan Wiśniewski wyjechał na wschód, zabierając ze sobą dokumentację techniczną huty Zgoda i dokumentację Związku Sokolstwa Polskiego, natomiast żona z dziećmi, jako rodzina powstańców śląskich, została ewakuowana. Po wielu perypetiach powrócili do domu, natomiast Stefan Wiśniewski wrócił do Świętochłowic dopiero na początku października 1939 roku. Z nakazu władz okupacyjnych uczestniczył w zasypywaniu rowów przeciwlotniczych, a następnie, pod koniec października 1939 roku, został wywieziony do pracy przymusowej w okolice Getyngi, gdzie pracował przy budowie gazociągu. Później przetransportowany został do Gliwic, gdzie pracował jako tokarz w obecnych Zakładach Urządzeń Technicznych. Jednocześnie zaangażowany był w działalność konspiracyjną, zajmował się sabotażem. W 1945 roku uczestniczył w zabezpieczeniu i uruchomieniu huty Zgoda. Następnie ponownie pracował w hucie. Był również trenerem reprezentacji Śląska, a następnie Polski w gimnastyce sportowej kobiet. Józef Wiśniewski uczył się w okresie okupacji w niemieckim przedszkolu, a następnie w szkole podstawowej w Świętochłowicach. Po wojnie kontynuował naukę w piątej klasie szkoły podstawowej. Po jej ukończeniu zdał egzamin do liceum ogólnokształcącego, które ukończył 1951 roku. Następnie dostał się na studia do Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, które ukończył w 1954 roku. Po studiach dostał nakaz pracy do Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych, jednak ostatecznie został powołany do zawodowej służby wojskowej i skierowany do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Elblągu. Po jej ukończeniu dostał przydział do Warszawskiego Okręgu Wojskowego i trafił do 3. Berlińskiego Pułku Piechoty w Ciechanowie. W ramach służby pełnił obowiązki oficera do spraw wychowania fizycznego. W Ciechanowie służył osiem lat, w stopniu podporucznika, porucznika i kapitana. Pod koniec 1962 roku otrzymał propozycję objęcia stanowiska szefa Wojskowego Klubu Sportowego „Lublinianka” w Lublinie. Rozpoczął tam służbę 6. stycznia 1963 roku, którą pełnił do 27. stycznia 1990 roku, kiedy przeszedł w stan spoczynku. Józef Wiśniewski zmarł w 2017 roku.