Chana Wasąg
Chana Wasąg, z domu Weitz, urodziła się 10 lutego 1918 w Lublinie. Ojciec, Eliezer, był dorożkarzem, matka, Toba, zajmowała się domem. Miała pięciu braci – Mosiek, Lejbuś, Josue, Jejcie i Rafuel. Mieszkała z rodziną w domu przy ulicy Lubartowskiej 23. Chodziła do szkoły powszechnej numer 4. Po czwartej klasie, z powodu trudnej sytuacji materialnej rodziny, musiała przerwać naukę. W wieku piętnastu lat zaczęła pracować w fabryce lepów na muchy, następnie uczyła się krawiectwa. W wieku siedemnastu lat na potańcówce poznała swojego przyszłego męża Moszego Wasąga, z którym wzięła ślub we wrześniu 1939 roku. Dzień po ślubie Chana i Mosze Wasąg uciekli do Związku Radzieckiego, gdzie przeżyli całą II wojnę światową. Po wojnie wrócili do Polski. W lipcu 1946 roku Chana Wasąg została rozpoznana jako Żydówka i wyrzucona z jadącego pociągu przez dwóch Polaków. Po tym wydarzeniu spędziła półtora roku w szpitalu i do końca życia pozostała kaleką. W 1950 roku wyjechała z mężem do Izraela. Mieszkała w Tel Awiwie. Miała dwoje dzieci, syna i córkę. Chana Wasąg zmarła 2 lutego 2011 roku.