Alicja Savir
Alicja Savir urodziła się w 1926 roku we Lwowie w rodzinie Anny i Eliezera Bernhardinerów. Miała dwóch starszych braci – Emila i Pawła, który został zamordowany przez Niemców i pochowany przez rodzeństwo na cmentarzu żydowskim w Radziechowie. Początkowo mieszkała na ulicy Obwodowej we Lwowie, następnie na Tokarzewskiego 2. Uczęszczała do szkoły powszechnej im. Sienkiewicza i gimnazjum im. Słowackiego. W czasie wojny rodzina trafiła do lwowskiego getta, z którego uciekła do Radziechowa. Alicja Savir jako jedyna z grupy ośmiuset Żydów uciekła podczas przemarszu do Kamionki Strumiłowej, ratując się w ten sposób przed egzekucją. Z Radziechowa rodzina wróciła do Lwowa, gdzie trafiła do Julagu, stamtąd Alicję Savir zabrano do obozu Janowskiego, skąd uciekła w 1943 roku i była ukrywana przez Polaka Dżulę. Następnie żyła na aryjskich papierach najpierw w Bartkowcach koło Stryja, później w majątku hrabiny Walewskiej w Dalboszku. Najprawdopodobniej przez doniesienie została aresztowana przez Gestapo i zawieziona na aleję Szucha, skąd po dokonaniu pomiarów mających potwierdzić jej pochodzenie, wypuszczono ją. Później ukrywała się w Stoczku w kurniku, skąd uciekła do lasu w związku z informacją o planowanym spaleniu wsi przez Niemców. Tam natknęła się na armię rosyjską i dowiedziała o wkroczeniu Rosjan. Dotarła do Lublina, rozpoczęła naukę w Prywatnym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych dr Ireny Krzeczkowskiej, znalazła pracę w PKWN-ie, gdzie spotkała brata. Jako ochotniczka pracowała przy segregowaniu szpilek i igieł na Majdanku. Odnalazła matkę, zdała eksternistycznie maturę i wyjechała do Warszawy na studia medyczne. Na wiosnę 1946 roku wyjechała z matką i bratem do Palestyny. Mieszka w Hajfie. Ma córkę, zięcia i troje wnuków.