Hadasa Pinkus
Hadasa Pinkus, z domu Halbersztadt, urodziła się 5 czerwca 1924 roku w Lublinie. Rodzina ze strony ojca wywodziła się z Niemiec, z miasta Halberstadt. Ojciec, Szlomo Halbersztadt, był sekretarzem w Jesziwie Chachmej Lublin oraz prezesem Zarządu Żydowskiej Gminy Wyznaniowej, a w czasie wojny wszedł w skład Judenratu. Mama, Rachel Herszhorn pochodziła z Kraśnika. Dziadek, Hersz Halbersztadt, prowadził sklep „Farby – Lakiery – Kosmetyka”, który mieścił się przy ulicy Nowej 9. Hadasa miała trzy starsze siostry – Minę (ur. 1914), Polę (ur. 1918) i Ester (ur. 1920). Mieszkała z rodziną w domu przy ulicy Lubartowskiej 21. W czasie okupacji niemieckiej rodzina mieszkała na ulicy Targowej, a następnie na Grodzkiej 7. Hadasa pracowała w szpitalu żydowskim na ulicy Lubartowskiej. Ojciec został zabrany do obozu zagłady w Bełżcu w święto Pesach w 1942 roku. Hadasie i jej siostrze Minie udało się uciec z getta i dotrzeć do Ostrowca. W lipcu 1944 roku zostały wysłane do Oświęcimia. Po wojnie Hadasa Pinkus wróciła do Lublina. Przez dwa miesiące pracowała jako opiekunka w domu dziecka. Następnie wyjechała do Dzierżoniowa, gdzie została kierowniczką przedszkola. Tam poznała i poślubiła pochodzącego z Lublina Chaima Pinkusa. W 1957 roku wraz z mężem i dwójką dzieci wyjechała do Izraela. Pracowała w Instytucie Weizmanna w Rechowot jako bibliotekarka.