Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Teatr NN

Bronisława Kokowicz

Bronisława Kokowicz - fotografia świadka historii
Bronisława Kokowicz - fotografia świadka historii (Autor: !!!)

Bronisława Kokowicz urodziła się 2 listopada 1930 roku we wsi Konopnica pod Lublinem. Tam ukończyła szkołę podstawową. Następnie, po wojnie, rozpoczęła naukę w trzyletniej szkole krawieckiej w Lublinie. W czerwcu 1948 rozpoczęła pracę w zawodzie krawcowej, przez kilka miesięcy pracowała w zakładzie krawieckim Władysławy Domańskiej w Lublinie. W 1949 roku wyszła za mąż i zamieszkała w Lublinie. W 1953 roku pracowała jako ekspedientka. W 1962 roku rozpoczęła pracę w banku w Lublinie, pracowała tam do momentu przejścia na emeryturę w 1991 roku. Mieszka w Lublinie.

Bronisława Kokowicz - relacja świadka historii

Bronisława Kokowicz urodziła się w 1930 roku w Konopnicy koło Lublina. Od 1949 roku mieszka w Lublinie. W relacji wspomina okres przedwojenny, sceny ze swojego dzieciństwa, okres okupacji, a także życie codzienne i zawodowe w PRL-u. Z relacji wyłania się obraz i klimat przedwojennej Konopnicy; sylwetki sąsiadów, stosunki międzyludzkie, Polacy i Żydzi, dorośli i dzieci, przyjaciele, a nawet szpiedzy. Czas szkoły podstawowej Bronisławy Kokowicz przypadł na okres okupacji. Program nauczania został okrojony, jednak znaleźli się nauczyciele, którym zależało na przekazaniu uczniom jak najszerszej wiedzy. Choć w świadomości autorki utrwaliło się niewiele obrazów wojennych, były one na tyle silne, że do dziś wywołują emocje, m.in. masakra rosyjskich żołnierzy w Lublinie. Nauka w szkole krawieckiej i pierwsza praca to – dla autorki – bliższe poznawanie Lublina i siebie.Szarą rzeczywistość PRL-u Bronisława Kokowicz przełamywała dzięki swojej energii życiowej i pogodzie ducha. Interesowało ją życie, i o życiu właśnie opowiada. Były w nim trudne etapy, jak wysiedlenie z domu czy przykra historia rodzinna związana z pomnikiem Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, ale były też radosne, czasem śmieszne.

Czytaj więcej