Henryka Heinsdorf
Henryka Heinsdorf przed wojną mieszkała w Lublinie przy ul. Krakowskie Przedmieście, obok Ogrodu Saskiego. Wojnę przeżyła w Warszawie. Z Polski wyjechała w 1957 roku. Mieszka w Izraelu.
Henryka Heinsdorf przed wojną mieszkała w Lublinie przy ul. Krakowskie Przedmieście, obok Ogrodu Saskiego. Wojnę przeżyła w Warszawie. Z Polski wyjechała w 1957 roku. Mieszka w Izraelu.
Henryka Heizdorf opowiada o swoich spotkaniach z Anną Langfus.
Henryka Heinsdorf opowiada o około półrocznym pobycie w 1962 roku w domu Anny i Arnolda Langfusów w Sarcelles pod Paryżem, podczas którego uczyła się gry na klawesynie. W swojej opowieści przybliża postać Anny Langfus, jej twórczość, okoliczności przyznania pisarce Nagrody Goncourtów za powieść „Bagaże z piasku”. Henryka Heinsdorf opowiada o codziennym życiu ze swoją ciotką, o jej zwyczajach, sposobie bycia, niemożności uwolnienia się od przeżyć z czasów wojennych, które wywarły wpływ na jej późniejsze życie i twórczość. W relacji mowa również o przedwczesnej śmierci Anny Langfus.