Helena Grynszpan
Helena Grynszpan, z domu Waksman, urodziła się 28 lutego 1926 roku w Lublinie. Mama Henia, z domu Cwibel, pochodziła z Chełma. Ojciec, Samuel, urodził się w Lubomlu. W domu było czworo dzieci – Josef, Czesława, Nadzieja oraz najmłodsza Helena. Do 1940 roku rodzina Waksmanów mieszkała w Lublinie na ulicy Narutowicza 20. Pani Helena ukończyła szkołę powszechną nr 9 im. Narcyzy Żmichowskiej. Pierwsze tygodnie nauki w gimnazjum Czarneckiej na ulicy Bernardyńskiej przerwał wybuch II wojny światowej. W 1940 roku wraz z rodziną została wyrzucona z mieszkania i zmuszona do zamieszkania na terenie getta w Lublinie – początkowo na ulicy Lubartowskiej 2, a następnie, po zmniejszeniu granic getta, na ulicy Złotej 5. Podczas wysiedlenia Żydów z Lublina, Waksmanowie zostali zabrani do obozu pracy w Siedliszczu, gdzie pracowali w kamieniołomach. Podczas transportu Żydów z Siedliszcza do obozu zagłady w Sobiborze pani Helena, wraz ze starszą siostrą i kuzynką, wyskoczyła z furmanki. Po odnalezieniu matki, która ukrywała się w pobliskiej wsi, wszystkie wróciły do Lublina. W Lublinie Helena Grynszpan znalazła schronienie w domu u pani Kozłowskiej przy ulicy Kościuszki, natomiast matka z siostrą mieszkały u pani Sokołowskiej przy ulicy Bychawskiej 113. Po wyzwoleniu Lublina Helena Grynszpan wyjechała do Łodzi. Tam założyła rodzinę – wyszła za mąż i urodziła syna. Po fali antysemityzmu i represji antyżydowskich postanowili w 1957 roku wyjechać do Izraela, gdzie zamieszkali w Aszdod, a następnie w Ramat Ganie.