Zdzisław Dudzik opowiada o przedwojennych Puławach – rodzicach, miejscach zamieszkania, dawnej ulicy Szpitalnej, obecnie Czartoryskich, ulicy Lubelskiej, teraz Piłsudskiego, sąsiadach, szkole powszechnej, topografii miasta, zawodach, jakimi trudnili się puławianie, lokalach gastronomicznych, sklepach. Wspomina dzieciństwo – zabawy, wizyty w parku Czartoryskich, puławskie kina, plażę nad Wisłą. Mowa również o społeczności żydowskiej, jej zwyczajach, zajęciach, stosunkach polsko-żydowskich. Część relacji dotyczy czasów wojennych – ucieczki z Puław w początkowym okresie wojny, sytuacji Żydów w okupowanych Puławach i udzielanej im pomocy, wypędzenia Żydów z Puław. Zdzisław Dudzik opowiada o ukryciu przed Niemcami znanego puławskiego lekarza, doktora Benjamina Honigsfelda i wyprowadzeniu go po zakończeniu akcji wysiedleńczej na Włostowice. Mówi także o stosunku mieszkańców Puław do zagłady Żydów.
Czytaj więcej