Janina Bocian opowiada o dzieciństwie w przedwojennych Puławach – trudnych warunkach życia spowodowanych śmiercią ojca, poszukiwaniach pracy przez matkę, dziadkach, szkole powszechnej, do której uczęszczała z dziećmi żydowskimi, kierowniku szkoły Henryku Adlerze, kolegach. Wspomina ulicę Kołłątaja i sąsiadów, w dużej mierze żydowskich, dzielnicę żydowską, okoliczne sklepy, święta żydowskie, rozpalanie Żydom w piecach w szabas, żydowskie zwyczaje pogrzebowe. W relacji mowa również o eksterminacji ludności żydowskiej podczas II wojny światowej. Osobna część relacji dotyczy losów brata – aresztowania przez Niemców, pobytu na Pawiaku, a w końcu rozstrzelania za przynależność do Armii Krajowej.
Czytaj więcej