Sara Barnea
Sara Barnea urodziła się 10 grudnia 1930 roku w Tomaszowie Lubelskim. Po śmierci starszego brata Samuela, który zmarł w dzieciństwie, rodzice wyjechali do Lublina, a ona wychowywała się u dziadków w Tomaszowie, dopiero po jakimś czasie trafiła pod opiekę rodziców. Chodziła do chederu i szkoły żydowskiej na ulicy Lubartowskiej w Lublinie, później do polskiej szkoły powszechnej w Tomaszowie. Wybuch II wojny światowej zastał ją w Tomaszowie, skąd wraz z rodzicami uciekła na tereny rosyjskie i została wywieziona w głąb ZSRR, gdzie przeżyła wojnę. Po powrocie z ZSRR trafiła do Szczecina, tam uczyła się w gimnazjum i liceum dla dorosłych, poznała męża i stamtąd wyjechała wraz z rodzicami w 1949 roku do Izraela. Początkowo mieszkała z mężem i córką w kibucu, później poza nim. Mąż Sary Barnei pracował w ministerstwie obrony, w 1956 roku ona również rozpoczęła tam pracę. W 1959 roku z mężem i dziećmi wyjechała na placówkę dyplomatyczną do Polski – pracowała z mężem przez trzy lata w ambasadzie Izraela w Warszawie. Po powrocie do Izraela kontynuowała pracę w ministerstwie obrony, zajmowała się m.in. Żydami przybywającymi z ZSRR. W 1980 roku przeszła na emeryturę, przez kolejnych 15 lat współpracowała z ministerstwem. Pozostawała w kontakcie z Polską, tłumaczyła z języka hebrajskiego na polski i odwrotnie, a także z rosyjskiego. Wydała wspomnienia, które ukazały się również w Polsce. Zmarła w 2015 roku.
