Miriam Akavia
Miriam Akavia urodziła się 20 listopada 1927 roku w Krakowie jako Matylda Weinfeld. Mieszkała z rodzicami – Bronią i Hirszem Weinfeldami – i dwojgiem rodzeństwa przy ulicy Łobzowskiej 47 w Krakowie, reszta rodziny – dziadkowie, wujkowie i ciotki – mieszkała na krakowskim Kazimierzu. Do wybuchu II wojny światowej Miriam Akavia uczęszczała do polskiej szkoły im. Teofila Lenartowicza i do Bejt Jaakow – żydowskiej szkoły dla dziewcząt. W czasie wojny rodzina trafiła do krakowskiego getta, skąd Miriam Akavia wraz z bratem uciekli na aryjskich papierach do Lwowa. Po miesiącu Miriam Akavia powróciła do krakowskiego getta, brat najprawdopodobniej zginął we Lwowie. Po likwidacji getta w marcu 1943 roku rodzina trafiła do obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Stamtąd Hirsz Weinfeld został wywieziony do Mauthausen, a Bronia Weinfeld z córkami do Oświęcimia. Miriam Akavia wraz z matką i siostrą uczestniczyły w marszu śmierci, który zakończył się w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen. Tam zmarła Bronia Weinfeld, a Miriam Akavia została wyzwolona przez Anglików i przetransportowana do Szwecji, gdzie kilka miesięcy spędziła w szpitalu, lecząc się m.in. z gruźlicy. Po odzyskaniu sił Miriam Akavia wraz z przyszłym mężem Chananem dotarła do Palestyny. Tam wyszła za mąż, początkowo mieszkała w kibucach, później w prywatnym mieszkaniu. Pracowała wraz z mężem w zagranicznych placówkach dyplomatycznych w Budapeszcie i Sztokholmie, nawiązała liczne znajomości i przyjaźnie w Polsce. Przez wiele lat była prezesem Towarzystwa Izrael–Polska, współpracowała z Jad Waszem przy nadawaniu tytułu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Była autorką książek autobiograficznych. Mieszkała w Tel Awiwie, gdzie zmarła 16 stycznia 2015 roku.